Afscheid van Martijn en René

Na een goede nachtrust was de dag aangebroken dat Martijn en René terug naar huis zouden gaan. Er was met Joan & Michael afgesproken dat de heren rond de klok van 13:00 uur, lokale tijd, opgehaald zouden worden. Dus we hadden nog de hele ochtend. Als afscheid ontbijt had Nellie een héérlijke stapel pannenkoeken gebakken. Nou beter als dit kun je dag niet beginnen! Na dit feestmaal richting school. We mochten deze ochtend in alle klassen een kijkje nemen. Goed & leuk om te zien hoe er les gegeven wordt. Allerlei vakken passeren waaronder rekenen, lezen, schrijven, biologie, scheikunde, natuurkunde… Bij de kleuters doen ze tussendoor een liedje met bewegingen om de kinderen wakker te houden. Er zijn kinderen die van ver komen, soms wel meer dan 3 kilometer verderop. Lopend. Ondanks deze liedjes met bewegingen kunnen sommigen toch niet hun ogen openhouden en leggen hoofdje te rusten op het schoolbankje. Als je dit ziet smelt je hart, maar realiseer je je ook dat onze kinderen het zo ontzettend goed hebben. Ook nog met een aantal leerkrachten gesproken in de pauze als de kinderen hun maïspap krijgen. We hebben dit zelf ook geproefd. Nou niet voor herhaling vatbaar, maar we vinden dat je alles geproefd moet hebben. Martijn & René gingen bij Wilma & Tim koffiedrinken. En daarnaast ook hun levensverhalen uitwisselen. Bij terugkomst in het guesthouse stonden Michael en chauffeur Ibrahim met het busje in de schaduw. Met elkaar gelunchd waarbij de chauffeur voor het eerst van zijn leven pannenkoeken gegeten heeft. Dat ging erin als zoete koek. Na de lunch kwam het moment van afscheid. We hebben een bijzondere week met elkaar gehad. De groepsdynamiek was ontzettend goed. Dank Martijn & René dat jullie met ons meegereisd zijn. Tja en dan blijven we achter. Het voelt vreemd. Zeker voor Jack die nu 2 moeders en een vader heeft. We zullen hem niet al te veel verwennen…. Omdat hier in Chawolo geen containers zijn voor restafval mochten de pyromanen in de groep een fikkie stoken. Dit keer leefden Henk & jack zich uit. Nellie was ondertussen een heerlijk multi-vruchtensap aan het maken van verse mango met watermeloen. Arbeidsintensief waardoor het zweet je uitbreekt, maar voor herhaling vatbaar. Rond 16:00 uur waren we terug op het CDHope terrein waar de staf (leerkrachten) Devotion hielden. Wilma & Tim hadden ons uitgenodigd om daarbij aanwezig te zijn. Jack ging met de kinderen spelen. Verderop in een klas hielden de oudere studenten hun eigen Devotion. Iedere maandag wordt dit gehouden. Ze starten met het zingen van liederen. Bij de staf nam Wilma de leiding in de Devotion. Het thema was vergeving. Het is goed om als mensen dingen gedaan hebben die jou pijn doen ze te vergeven. Dat maakt je vrij. Diverse leerkrachten lazen naast Wilma Bijbelteksten en gaven tekst & uitleg. Daarna werd er doorgepraat over de vraag: moet je altijd naar een persoon gaan om vergeving te geven? De meningen liepen uiteen; het is per situatie verschillend. Hierna konden de leerkrachten voorbeden aangeven die terugkwamen in het afsluitende gebed. Nellie wilde graag dat er voorbede gedaan zou worden voor Martijn en René omdat ze op weg zijn terug naar huis. Met de jongeren van het CDHope house nog loombandjes gemaakt. We hadden ook een nieuw kaartspel meegenomen want het spel wat er lag, daarvan waren de symbolen nauwelijks meer te zien. Terug in ons guesthouse de warme maaltijd bereidt: Fusilli met de Bolognese tomatensaus waarin diverse groenten zaten en uitgebakken rookworst. In Chawolo maken we de meest bijzondere creaties van eten en het smaakt altijd lekker. Nu het verslag bijna klaar is vliegen de torren om ons hoofd. Ook de mieren vliegen vanavond uit. Kortom we worden aan alle kanten aangevallen & het kriebelt overal. Morgen maar eens een start maken met een mooie vogelwandeling achter bij het ‘droge’ moeras.