Een druk programma

We zouden vandaag op tijd beginnen vanwege een af te leggen visite rond 12:00 uur. Helaas werden iets te laat wakker, waardoor de geplande tijd voor acht uur beginnen niet gehaald werd. Om 8:15 uur begonnen René, Martijn en Jack aan de achterkant van de school te schilderen en Mariëtte, Nellie en Henk aan de voorkant. Het tempo zat er goed in en het resultaat na een kleine vier uur schilderen mocht er zijn. Morgen nog een paar uur de bovenkant afschilderen en daarna kunnen we gaan starten met de onderkant van de muren. Mercy zou rond 12:30 bij de poort zijn met “kleine” Mercy, waar wij op bezoek zouden gaan. We hadden dus nog even tijd om ons op te frissen. We konden de auto van Tim en Wilma gebruiken, omdat er geen fietsen voorhanden waren en de afstand te ver was om de lopen. Rond half één reden we met z’n achten naar Luigini, waar “kleine” Mercy woont. We reden op rustig tempo naar Luigingi en we konden genieten van de mooie route. De auto parkeerde we in daarvoor bestemde parkeervakken (in de berm dus). We werden hartelijk ontvangen door de vader van Mercy, zijn vrouw was helaas niet thuis. Mercy wordt gesponsord door René en Gerda. Mercy werd steeds meer verlegen van alle aandacht die zij kreeg. Deze mensen leven zo basic en zijn dankbaar voor onze aandacht en presentjes. Mercy was erg blij met het jurkje van Lieva en de andere cadeautjes. Bijzonder om te zien dat deze familie zo dankbaar is met de hulp en aandacht. Ook de woning en slaapvertrekken mochten wij zien, goed om nog meer te beseffen hoe wij in luxe mogen leven. Na afscheid genomen te hebben reden we weer de mooie route terug naar het gastenverblijf. “Grote”Mercy bleef bij ons gezellig lunchen. Na de lunch nu lopende naar de volgende drie visites. Eerst een visite bij Mercy, Mariëtte en Jan zijn haar sponsor. We werden begeleid door veel kinderen, ongemerkt op visite gaan was er dus niet bij. We werden door de moeder van Mercy Justine hartelijk ontvangen en uitgenodigd in haar woning. Zelfs alle kinderen mochten mee naar binnen. Na de presentjes aan Mercy en haar moeder gegeven te hebben, kregen alle kinderen daar een snoepje en mochten ze samen met bellenblaas spelen. Na afscheid genomen te hebben kwamen we langs de opa en oma van Peace. Deze mensen waren rond de negentig jaar. Oma was nog redelijk vief, maar opa had last van ogen. Ook nu waren de mensen heel blij met direct ontwikkelde foto uit de camera van René. We moesten nu een aardig stukje lopen naar de familie van Philip. Philip wordt gesponsord door Jack. We werden ontvangen door oma en later opa. Zijn vader was aan het werk op het land en kwam naderhand ook thuis. We hadden mooie gesprekken met oma die bijna blind was. Jack vond het heel bijzonder om te zien hoe Philip woonde en leefde en natuurlijk zijn familie te ontmoeten. Op de familiefoto mocht dan ook Jack niet ontbreken. Daarna een klein stukje verder naar Riya. Zijn moeder ontving ons hartelijk, zijn vader was voor werk in Kampala. De meeste kinderen waren met ons mee en er waren ook veel buurkinderen. Op terugweg kwamen we nog veel bekenden tegen, zodat het lang duurde voordat we thuis waren.