De reis en eerste dagen in Chawolo

Maandag 18 februari was het zover: onze reis naar Chawolo ging starten. Rond 6:00 uur vertrokken we richting Schiphol voor het vliegtuig wat om 9:50 uur de lucht in ging. De reis verliep voorspoedig en rond 22: 00 uur lokale tijd (2 uur later dan bij jullie in Nederland) landen we in Entebbe, nadat we eerst nog een tussenstop hadden gemaakt in Kigali, hoofdstad van Rwanda. Alles verliep vlot op het vliegveld daar en na een korte rit kwamen we aan bij ons hotel in Kampala, de hoofdstad van Oeganda. Na een goed, maar korte nacht vertrokken we na het ontbijt. Voordat we naar Chawolo reden, deden we eerst nog de groente & fruit markt aan. Bijzonder om te zien, al de kleuren & hoe er handel gedreven wordt. Daarna naar de supermarkt voor onze inkopen, want in Chawolo kun je wel wat lokale producten kopen. Ook de craftmarkt deden we aan. En daarna….op naar Chawolo. Onderweg is er zoveel te zien qua natuur, lokale bevolking, kleine winkeltjes. Eind van de middag kwamen we aan. Het was een totale verrassing voor iedereen. Alleen Wilma & Tim waren op de hoogte. Alom blijdschap en vreugde, zeker de volgende dag toen ons schilderavontuur begon. Er is (over een paar dagen kunnen we schijven was…) nog een schoolgebouw over wat nog niet geschilderd is. Na een ochtendje schilderen hebben we ’s middags siësta gehouden, want we waren toch nog wel verreist. Na ons rustmoment moesten we binnen in de guesthouse schuilen omdat er een lange en tot 2x heftige onweer over met heel veel & harde regen. Het werd droog, dus op naar het CDHope om daar sport & spel te doen. Er was in een koffer nieuwe voetballen & een volleybalnet meegekomen…en met de kleintjes is bellenblaas + uitbeeldliedjes altijd toppers om te doen. We hadden de mazzel dat we ’s avonds aan mochten schuiven bij Wilma & Tim. Vandaag veel meters gemaakt met schilderen. Om 13:00 uur is het lunchtijd op school en krijgen alle kinderen eten. Wij aten ook mee: rijst met pindasaus. De pindasaus heeft de kleur van pinda’s met schilletje. De satésaus in Nederland is op kleur gemaakt. Na de lunch richting het guesthouse om op te frissen. Hierna nam één van de sponsorkinderen die in het CDHope house woont, ons mee naar de woonplekken van de sponsorkinderen van Martijn zijn gezin. We liepen op met de sponsorkinderen. Bijzonder om te zien hoe de mensen leven, maar ook schrijnend hoe weinig deze mensen bezitten. En…je loopt hier nooit alleen. Altijd een hele groep kinderen om je heen. Morgen gaan we het sponsorkind van René zijn gezin bezoeken, Jack zijn sponsorkind en het sponsorkind van Mariëtte haar gezin.